(1893–1973) w wieku 16 lat znalazł się w Ameryce, gdzie pracował jako robotnik fabryczny. W 1915 r. wyjechał w grupie ochotników do Legionów; po kryzysie przysięgowym uciekł do Włoch, skąd dotarł do armii gen. Hallera i z nią przybył pod koniec wojny do Polski, następnie brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 r. Zdemobilizowany wraz z innymi ochotnikami z Ameryki, wrócił do Stanów Zjednoczonych, osiedlił się w stanie Massachusetts, gdzie podjął działalność społeczną, m.in. w Związku Narodowym Polskim. Tak wspominał go Klaudiusz Hrabyk: „Za mojej pamięci było dwu kolejnych prezesów KNAPP-a: wspomniany Stanisław Śmietana i poprzednio Henryk Kogut z Detroit. […] Obaj byli bezwolnymi tylko manekinami, nie posiadającymi najmniejszego wpływu na stanowisko organizacji, jej prace i wystąpienia. Byli to ludzie prości, opanowani przez Rajchmana i niezdolni w tym czasie do wyzwolenia się spod jego diabolicznego wpływu. […] Obaj służyli po prostu do wykonywania poleceń Rajchmana i wygłaszania od czasu do czasu przemówień przez niego przygotowanych” (K. Hrabyk, „Z drugiej strony barykady”, maszynopis w Ossolineum, sygn. 15352/II, t. 8, s. 422).