(1891–1995), amerykański dyplomata, dziennikarz i powieściopisarz. W 1913 r. ukończył studia na Yale University, a do 1914 r. kontynuował je w Harvard Law School. W następnych latach pracował jako korespondent zagraniczny w Europie. W 1919 r. uczestniczył z ramienia prezydenta Thomasa Woodrowa Wilsona w konferencji pokojowej w Paryżu, po czym brał udział w specjalnej misji do negocjacji stosunków dyplomatycznych USA z Rosją bolszewicką. W latach 1933–1936 był pierwszym ambasadorem Stanów Zjednoczonych w Związku Radzieckim (utrzymywał wówczas kontakty m.in. z Michaiłem Bułhakowem). W latach 1936–1940 był ambasadorem USA we Francji (w tym czasie poznał Lechonia). W 1941 r. zwolniony z obowiązków służbowych w Departamencie Stanu, w 1943 r. wyjechał do Francji i przystąpił do Sił Wolnych Francuzów gen. Charles’a de Gaulle’a. Po wojnie zajął się twórczością literacką oraz publicystyką polityczną o charakterze antyfaszystowskim i antykomunistycznym.