(1896-1986), historyk literatury, filolog klasyczny, eseista, tłumacz (zob. biogram: WPPiBL, t. 9). Doktoryzował się na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie (1921), pracował jako referent prasowy Prezydium Rady Ministrów (1923-1926), następnie w Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego jako kierownik referatu szkolnictwa polskiego za granicą, a od 1933 r. był nauczycielem w liceach i gimnazjach warszawskich. W 1939 r. przedostał się do Rumunii. W 1940 r. wyjechał do Francji i wstąpił do Wojska Polskiego. Po upadku Francji znalazł się w Szkocji, był nauczycielem w polskim liceum i gimnazjum w Perth, a od 1942 do 1945 naczelnikiem wydziału w MWRiOP. Po wojnie pozostał na emigracji w Londynie, do 1954 r. był dyrektorem Działu Szkolnego w Komitecie ds. Oświaty Polaków w Wielkiej Brytanii.