(1890–1948), historyk literatury, krytyk literacki, tłumacz. Od 1929 r. współpracował jako recenzent i sprawozdawca głównie z „Czasem” i „Gazetą Polską”; wybór artykułów i recenzji wydał pt. Pod piórem (1947). Podczas II wojny światowej mieszkał w Krakowie. W latach 1945–1946 był dyrektorem Departamentu Literatury i Biura Współpracy Kulturalnej z Zagranicą w Ministerstwie Kultury i Sztuki. Następnie w latach 1946–1947 prezes ZZLP. Autor m.in. monografii Henryk Sienkiewicz. Obraz twórczości (1931), Obraz współczesnej literatury polskiej 1884– 1933 (t. 1–3, 1934) oraz Wacław Sieroszewski. Życie i twórczość (1938); pośmiertnie opublikowano jego monografię Między romantyzmem a realizmem (1967). (Sylwia Chwedorczuk)