(1904-1947), aktorka, w latach 1924-1926 studiowała w Instytucie Reduty, następnie do 1929 r. występowała z Teatrem Reduty. Od 1932 r. występowała w teatrach warszawskich. W 1938 r. związała się z Władysławem Broniewskiem, z którym w 1939 r. znalazła się we Lwowie, do 1941 r. występowała w tamtejszym Teatrze Polskim. Następnie wróciła do Warszawy. W 1943 r. aresztowana przez Niemców i zesłana do obozu w Oświęcimiu, a potem do obozu w Altenberg. Po wojnie w sezonie 1945/1946 występowała w Teatrze Wojska Polskiego w Łodzi. Zob. M. Zarębińska-Broniewska, W. Broniewski, Ręka umarłej, Warszawa 1971.