(1886-1970) dramatopisarz, prozaik (zob. biogram: WPPiBL, t. 8 oraz PSB, t. 46), od 1933 r. członek Polskiej Akademii Literatury. Podczas okupacji niemieckiej mieszkał w Warszawie, gdyż jego majątek Zegrzynek został włączony do Rzeszy. Jesienią 1943 r. był aresztowany i więziony na Pawiaku do wiosny 1944 r. Podczas powstania warszawskiego stracił rękopisy utworów napisanych podczas wojny, po powstaniu przedostał się do Krakowa, następnie mieszkał w Nagłowicach oraz Pławowicach u Morstinów. We wrześniu 1945 r. zamieszkał w Domu Literatów w Krakowie. W 1947 r. otrzymał nagrodę literacką m. Krakowa. Od 1949 r. współpracował z „Przekrojem”. W pierwszej połowie lat pięćdziesiątych znajdował się w trudnej sytuacji finansowej, gdyż w teatrach nie wystawiano wówczas jego sztuk.