Wiersze napisane przez Wierzyńskiego podczas wędrówki po Prowansji latem 1938 r. miały wejść do planowanego tomu Noc prowansalska, którego rękopis poeta złożył 28 września 1939 r. w warszawskim wydawnictwie Jakuba Mortkowicza na ręce Janiny Mortkowiczowej w przekonaniu, że książka wnet się ukaże. Córka wydawców, Hanna Mortkowicz-Olczakowa wspominała: „Wyjeżdżając w kilka dni potem z Warszawy odpis zostawił w domu. «Przecież tekst został u pani Janiny» - powiedział do żony. - «Tam nie zginie». Zginęły, ma się rozumieć, oba egzemplarze – cały tom bezpowrotnie uległ zniszczeniu” (H. Mortkowicz-Olczakowa, Pod znakiem kłoska, Warszawa 1962, s. 318). Kilkanaście wierszy z tego cyklu, publikowanych wcześniej w prasie i tylko dzięki temu ocalałych, umieścił poeta w tomie Korzec maku (Londyn 1951); były to: Ballada o Świętych Mariach z Les Baux, Cézanne, Elegia, Epitaphium dla Laury, Noc prowansalska i Owies (pierwodruki: „Wiadomości Literackie” 1938 nr 37), Płacz murów rzymskich (pierwodruk: „Gazeta Polska” 1938 nr 214), Van Gogh (pierwodruk: „Ateneum” 1939 nr 1), Gołębie kościelne, Magnolia, Mistral (pierwodruki: „Gazeta Polska” 1939 nr 174). Zob. P. Kądziela, Prowansja Kazimierza Wierzyńskiego, „Przegląd Polski” (Tygodniowy Dodatek Literacko-Społeczny „Nowego Dziennika), Nowy Jork 1999 nr z 16 lipca.