(1913-2003), dziennikarz, działacz polonijny. Studiował prawo i ekonomię na Uniwersytecie Jagiellońskim i Uniwersytecie Warszawskim. W okresie studiów był aktywnym członkiem Związku Polskiej Młodzieży Demokratycznej. Uczestniczył też czynnie w pracach Światowego Związku Polaków z Zagranicy. Pracę dziennikarską rozpoczął przed wojną w „Światpolu” oraz w Polskim Radiu. We wrześniu 1939 r. opuścił Polskę i przedostał się do Francji, a w czerwcu  1940 r. do Londynu. Pracował w wydawnictwie książkowym „Światpol”. Współpracował z PAT-em i BBC. W 1944 r. był członkiem założycielem Polskiego Ruchu Wolnościowego „Niepodległość i Demokracja”; z ramienia NiD zasiadał po wojnie w Radzie Narodowej i w Radzie Jedności Narodowej. W latach 1944-1947 był sekretarzem Związku Dziennikarzy RP na Obczyźnie, a od 1948 do 1956 pełnił funkcje prezesa tego stowarzyszenia. W 1956 r. przeniósł się z Londynu do Stanów Zjednoczonych. W latach 1958-1965 współpracował z Radiem Wolnej Europy oraz prowadził agencję prasową Foreign News Service. W 1971 r. został współzałożycielem „Nowego Dziennika” oraz dodatku „Przegląd Polski”. Do roku 2000 był naczelnym redaktorem tej gazety. W latach 1980-1988 pełnił funkcję komisarza do spraw obrony praw człowieka przy Urzędzie Miasta Nowy Jork.