(1892-1979), kompozytor, pianista i krytyk muzyczny. W latach 1911-1915 studiował architekturę w Instytucie Politechnicznym w Petersburgu. Po I wojnie światowej podjął studia muzyczne w Warszawie, które od 1924 r. kontynuował w Paryżu, m.in. u N. Boulanger (kompozycja). W 1927 r. należał do współzałożycieli Stowarzyszenia Młodych Muzyków Polaków (w późniejszych latach był m.in. jego przewodniczącym). W 1933 r. ożenił się z amerykańską rzeźbiarką Dorotheą Gierasch-Boit. W 1934 r. powrócił do Polski i przez dwa lata kierował redakcja muzyki poważnej Polskiego Radia. W 1936 r. wyjechał do Nowego Jorku, gdzie zajmował się propagowaniem polskiej muzyki współczesnej. W latach 1937-1940 pracował w Polish Art Service, najpierw jako kierownik działu muzyki, potem jako dyrektor tej organizacji. Gościnnie wykładał w wielu uczelniach amerykańskich, występował też z recitalami własnych utworów. W 1941 r. przyjął obywatelstwo amerykańskie. W 1945 r. osiedlił się w Cincinnati (w stanie Ohio), gdzie do przejścia na emeryturę zajmował stanowisko profesora kompozycji, orkiestracji i form muzycznych miejscowego college’u. W 1951 r. otrzymał doktorat honoris causa Chicago Music College.