(1866-1953), polityk i publicysta o orientacji proniemieckiej (zob. biogram: PSB, t. 45). W listopadzie 1939 r. wystąpił do władz III Rzeszy z Memoriałem w sprawie utworzenia Armii Polskiej, postulując utworzenie Wojska Polskiego, które wespół z Wehrmachtem miało wyzwalać narody ZSRR, a w styczniu 1940 r. przedstawił J. Goebbelsowi memoriał w sprawie polityki okupacyjnej w Polsce; aresztowany w Berlinie przez Gestapo, został internowany w Neubabelsbergu. Po zwolnieniu wrócił do Warszawy, utrzymywał kontakt z władzami okupacyjnymi, m.in. interweniując w sprawach aresztowanych Polaków; sam ponownie aresztowany, przebywał na Pawiaku w latach 1941-1942. W lipcu 1944 r. wyjechał na Węgry, później do Austrii. W 1945 r. zamieszkał w Rzymie, a w 1946 r. przeniósł się do Londynu, gdzie w środowiskach emigracyjnych spotykał się z ostracyzmem ze względu na niepopularne poglądy.