(1883–1965), dyplomata. Studiował w Oksfordzie, pracę w dyplomacji brytyjskiej rozpoczął w 1911 r., w latach 1919–1939 pracował w ambasadzie Wielkiej Brytanii w Warszawie, m.in. był konsulem. W czasie wojny reprezentował Anglię przy polskim rządzie emigracyjnym w Paryżu i w Londynie. Grydzewski mieszkał u niego w Londynie jako sublokator w 1941 r., po bombardowaniu Londynu. Antoni Słonimski wspominał: „Gdy spotkaliśmy go we wrześniu w Krzemieńcu, zatrzymał nas i poradził, abyśmy możliwie szybko postarali się przedostać przez granicę rumuńską. Dzięki niemu przejechaliśmy ją z Balińskim i Grydzewskim na parę godzin przed wejściem wojsk obcych” (A. Słonimski, Alfabet wspomnień, dz. cyt., s. 216–217).