(1879–1953), dyrygent i kompozytor. Od 1908 r. był dyrygentem Filharmonii Warszawskiej. Lansował młodych kompozytorów – M. Karłowicza, K. Szymanowskiego. W czasie I wojny światowej przebywał w Rosji, współpracował z zespołem S. Diagilewa. W latach 1921–1934 ponownie był dyrygentem Filharmonii Warszawskiej, od 1935 r. kierował orkiestrą Polskiego Radia w Warszawie. Okres II wojny światowej spędził w Portugalii i w Stanach Zjednoczonych. Po powrocie do Polski objął stanowisko dyrygenta Wielkiej Orkiestry Symfonicznej PR. Zob. L. Markiewicz, Grzegorz Fitelberg 1879–1953. Życie i dzieło, Katowice 1995.