Właśc. Izaak Fleischfarb (1915–1994), wysoki urzędnik Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego, m.in. wicedyrektor Departamentu X MBP. Był odpowiedzialny za represje i liczne aresztowania działaczy Polski podziemnej. Podczas podróży służbowej do NRD w grudniu 1953 r. uciekł do Berlina Zachodniego. Wkrótce potem władze amerykańskie przewiozły Światłę do Stanów Zjednoczonych. Występował w audycjach RWE Za kulisami partii i bezpieki. W lutym 1955 r. amerykańscy zwierzchnicy RWE poparli plan Jana Nowaka-Jeziorańskiego, by wystąpienia Światły w postaci czterdziestostronicowych broszur pod tym samym tytułem były zrzucane na terytorium Polski za pomocą balonów (tzw. Operation Spotlight). Zrzucono trzy miliony egzemplarzy, które spadły głównie na Górny i Dolny Śląsk. Sprawa najpierw emisji audycji, a potem akcji balonowej wzbudziła w środowisku polskiej emigracji w Stanach Zjednoczonych, w tym także w zespole Polskiej Sekcji RWE w Nowym Jorku silne kontrowersje i sprzeciwy etyczne wobec osoby ocenianej jako kat. Strzetelski, mający poparcie ważnych dla tamtejszego kręgu postaci, jak gen. Kazimierz Sosnkowski i Jan Wszelaki, oraz swego bezpośredniego przełożonego, Amerykanina Roberta Langa, domagał się zaprzestania dalszej wysyłki balonów, obawiając się wzmożonych represji reżimu komunistycznego wobec ludności w Polsce. Gdy ich protest nie znalazł akceptacji, Lang podał się do dymisji, a solidaryzując się z nim ustąpili też Strzetelski i jego zastępca Zygmunt Lityński. Według Nowaka-Jeziorańskiego o przegranej Langa i Strzetelskiego, który „padł ofiarą rozgrywki”, zdecydowało żywe zainteresowanie społeczeństwa w Polsce akcją balonową i histeryczne reakcje władz PRL. Późniejszym efektem sprawy Światły stały się głębokie zmiany w bezpiece i likwidacja MBP. Zob. Jan Nowak-Jeziorański, Wojna w eterze, Londyn 1986, s. 159–164.