(1870–1959), publicysta, krytyk, tłumacz, studiował prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim, od 1892 należał do PPS, był jednym z założycieli dziennika „Naprzód”. Następnie zerwał z socjalizmem, skierował się ku ideom katolicyzmu Od 1897 współpracował z „Życiem”, gdzie ogłosił cykl artykułów pt. Młoda Polska. Był autorem książki Monsalwat. Rzecz o Adamie Mickiewiczu (1908), w której uzasadniał aktualność mesjanizmu. W swojej publicystyce postulował odrodzenie moralne jednostki w duchu katolicko-narodowym. Tłumaczył m.in. J.W. Goethego, S. Kierkegaarda, Szekspira.