(1910–1995), poeta, tłumacz (zob. biogram: WPPiBL, t. 5), studiował prawo na Uniwersytecie Warszawskim, był też słuchaczem Wyższej Szkoły Dziennikarskiej. W 1936 r. po aplikacjach w sądach warszawskich, zdał egzamin sędziowski. Od 1931 r. był członkiem Związku Zawodowego Literatów Polskich, swoje wiersze i przekłady z literatury niemieckiej publikował m.in. w „Kamenie”, „Tygodniku Ilustrowanym”, „Drodze”, „Szpilkach”. W styczniu 1940 r. aresztowany przez NKWD był więziony we Lwowie, Kijowie, Kirowogardzie, Charkowie oraz w obozie pod Archangielskiem. Zwolniony we wrześniu 1941 r. na mocy amnestii, wstąpił do formującej się Armii Polskiej. Z powodu choroby skierowany do Kazachstanu. W czerwcu 1942 r. ponownie został aresztowany przez władze sowieckie, zwolniony w 1943 r. Był członkiem Związku Patriotów Polskich. Jesienią 1944 r. zmobilizowany, służył w Wojsku Polskim, m.in. był redaktorem naczelnym wydawnictwa Głównego Zarządu Polityczno-Wychowawczego WP. W latach 1945–1948 należał do PPS, od 1948 do PZPR. Po wojnie publikował m.in. w „Nowinach Literackich”, „Nowej Kulturze”, „Twórczości”, „Życiu Literackim”. W latach 1963–1971 był członkiem kolegium redakcyjnego tygodnika „Kultura”, a od 1971 do 1976 był zastępcą redaktora naczelnego „Literatury na świecie”.