(zwana przez przyjaciół Żancią; zm. 2006), w 1939 r. ukończyła studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim. W czasie wojny przez Meksyk dotarła do Stanów Zjednoczonych. Była wieloletnią sekretarką Fundacji Kościuszkowskiej, w której zajmowała się przede wszystkim wymianą studentów i naukowców z Polską, stypendiami i dotacjami (zasłużyła się znacznie w pozyskiwaniu wsparcia dla Józefa Mackiewicza). Wchodziła w skład władz Polskiego Towarzystwa Prawniczego w Stanach Zjednoczonych Ameryki; była dożywotnim członkiem Instytutu Józefa Piłsudskiego, a w latach osiemdziesiątych sekretarzem Zarządu. Wspierała finansowo Kasę im. Mianowskiego, której w latach 1995–2001 przekazała około 30 tys. dolarów (po jej śmierci Kasa otrzymała nadto z masy spadkowej ponad 100 tys. dolarów). Była członkiem jury nagrody literackiej niepodległościowej organizacji pod nazwą Towarzystwo Krzewienia Nadziei w Chicago-Stevens Point, przyznającej Amerykańską Nagrodę im. Józefa Mackiewicza. Okazjonalnie pisywała o sztuce. Przez wiele lat pełniła wobec Cecylii Burrowej rolę damy do towarzystwa.