(1908–2001), muzykolog, absolwent prawa na Uniwersytecie Jana Kazimierza oraz klasy fortepianu, kompozycji i dyrygentury w Konserwatorium Lwowskim. Studia muzyczne kontynuował w latach czterdziestych w Royal Academy of Music w Londynie. Od 1930 r. współpracował z rozgłośnią Polskiego Radia we Lwowie jako autor, kompozytor i aktor. Jesienią 1939 r. przedostał się do Francji. Z Paryża nadawał audycje polskie do kraju. Po upadku Francji przez Hiszpanię i Portugalię przybył do Wielkiej Brytanii. Jesienią 1940 r. dołączył do szeregów Wojska Polskiego w Szkocji, w 1942 r. został przeniesiony do lotnictwa, objął kierownictwo Lotniczej Czołówki Teatralnej. W 1944 r. odkomenderowany do Polskiego Radia w Londynie, gdzie pracował jako spiker. Po wojnie pozostał na emigracji, w latach 1945–1973 zatrudniony w Sekcji Polskiej BBC, gdzie był spikerem, reżyserem, kompozytorem ilustracji muzycznych do słuchowisk. Skomponował suitę orkiestrową Kontrasty, koncert fortepianowy. Doktorat z etnografii muzycznej uzyskał w 1962 r. na podstawie rozprawy Folk and National Dances in Poland, their Origins and Development. Wydał po polsku bibliografię Ignacy Jan Paderewski. Dzieje wielkiego Polaka i wielkiego Europejczyka (1964), tom wspomnień Polskie Radio Lwów (1985) oraz po angielsku Folk Music in Poland. Songs, Dances and Instruments. A study of their origins and their development (1992). Był autorem ponad 600 haseł dotyczących muzyki polskiej do piątego wydania Grove’s Dictionary of Music and Musicians oraz do innych wydawnictw encyklopedycznych. Współpracował jako krytyk muzyczny z polskimi czasopismami wychodzącymi w Wielkiej Brytanii.