Cyfrowa Edycja Polskiego Dramatu Powojennego i Współczesnego

(1891–1980) – poeta i prozaik, wraz z Emilem Zegadłowiczem założyciel grupy poetów beskidzkich "Czartak". (Grzegorz Kowalski)

Korespondencja Marii Dąbrowskiej i Anny Kowalskiej

(1891–1980), poeta, prozaik. W 1922 r. należał wraz z Emilem Zegadłowiczem do współzałożycieli grupy literackiej Czartak. W 1935 r. objął funkcję sekretarza generalnego ZZLP. W czasie okupacji mieszkał w Warszawie, działał w podziemiu kulturalnym. Po upadku powstania przebywał w Grodzisku Mazowieckim, następnie w Milanówku. Od marca 1945 r. pracował w Departamencie Literatury Ministerstwa Kultury i Sztuki w Lublinie; pełnił funkcję sekretarza Oddziału Warszawskiego ZZLP. Został członkiem PPS (od 1948 PZPR). W latach 1945–1946 i 1949–1951 był kierownikiem literackim Teatru Dolnośląskiego w Jeleniej Górze. Zorganizował Dolnośląski Oddział ZZLP, w latach 1946–1951 był jego prezesem. Po powrocie do Warszawy w 1952 r. pełnił funkcje kierownicze w Stowarzyszeniu Autorów ZAiKS. W latach siedemdziesiątych mieszkał w Katowicach. Autor m.in. wspomnień Między prawdą a plotką (1961), tomu Wertepami i gościńcem. Wiersze wybrane 1921–1951 (1967) i opowieści biograficznej o Emilu Zegadłowiczu (1966). (Sylwia Chwedorczuk)