(1885–1961), ziemianin, autor wspomnień, studiował historię na uniwersytetach w Pradze i Monachium, następnie gospodarował w rodzinnym majątku Koropiec na Ukrainie. Po wybuchu wojny przedostał się na Węgry i do 1944 r. mieszkał w Budapeszcie, biorąc udział w działalności polsko-węgierskich organizacji charytatywnych, jak i działaniach konspiracyjnych w łączności z tajnymi emisariuszami z kraju. Aresztowany w marcu 1944 r. przez gestapo pod zarzutem pełnienia roli „Polen-führer In Ungarn” (przywódca Polaków na Węgrzech), po wielomiesięcznym śledztwie został skazany na pobyt w obozie koncentracyjnym w Mauthausen. Po wyzwoleniu przez wojska alianckie w maju 1945 r. zamieszkał w Dublinie. Na emigracji powrócił do zainteresowań historycznych; stał się współpracownikiem londyńskich „Wiadomości”, od 1947 r. publikował tam szkice historyczne, wspomnieniowe i o tematyce myśliwskiej, cenione przez czytelników tygodnika. Szerzej o biografii Badeniego i jego pisarstwie, w którym „chciał widzieć przede wszystkim dobro i wartości”, zob. R. Habielski, "Człowiek jasnych barw – Stefan Badeni, jego czasy i jego pisarstwo", w: S. Badeni, "Świat przedwczorajszy", wstęp K. Lanckorońska, wyb. i wprow. R. Habielski, Warszawa 1996.