(1921–1995), lotnik. Odebrał wykształcenie domowe, jesienią 1939 r. wraz z ojcem wyjechał na Węgry, w 1940 r. przez Bałkany przedostał się do Palestyny, w 1941 r. wstąpił do Brygady Karpackiej, w 1943 r. został przeniesiony do polskich sił powietrznych w Anglii, służył w 301 Dywizjonie Bombowym. Po wojnie pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii, w latach 1946–1962 służył w RAF-ie (brał m.in. udział w powstaniu malajskim, wojnie partyzanckiej toczonej w latach 1948–1960 przez Armię Wyzwolenia Narodowego Malajów z siłami brytyjskiej Wspólnoty Narodów); wystąpił z wojska w stopniu majora, został farmerem w Shropshire. Następnie rozwinął wielką karierę finansową, prowadził błyskotliwą działalność giełdową. Był też aktywny społecznie i charytatywnie. M.in. był przez 25 lat oddanym mecenasem londyńskich „Wiadomości”, ufundował kilkadziesiąt nagród literackich, wspomógł finansowo przeniesienie archiwum „Wiadomości” z Londynu do Torunia. Był m.in. prezesem Fundacji z Brzezia Lanckorońskich, a w latach 1990–1992 prezydentem Związku Polskich Kawalerów Maltańskich. Zob. S. Kossowska, „Sans peur et sans reproche”, w: taż, Przyjaciele i znajomi, Toruń 1998, s. 7–10.