(1911–1996), tancerka, aktorka, choreografka. W okresie międzywojennym występowała w warszawskich teatrzykach rewiowych, w latach 1934–1936 była primabaleriną Teatru Wielkiego w Warszawie, następnie w latach 1936–1938 występowała w Paryżu i odbyła tournée po Stanach Zjednoczonych. W 1930 r. wyszła za mąż za hrabiego Andrzeja Dembińskiego (rozwód w 1934 r.). W listopadzie 1939 r. wyszła powtórnie za mąż za Geogesa (Jerzego) Golembiowskiego, szwajcarskiego handlowca polskiego pochodzenia, który w 1934 r. otworzył w Warszawie przedstawicielstwo swojej firmy zajmującej się materiałami chemicznymi i farmaceutykami; wkrótce potem wyjechała z mężem do Szwajcarii. Jako obywatelka szwajcarska w połowie 1940 r. przyjechała do Polski i włączyła się w działalność charytatywną, m.in. na rzecz Rady Głównej Opiekuńczej. Po śmierci męża (przypuszczalnie informatora kontrwywiadu AK, postrzelonego w niewyjaśnionych okolicznościach w 1943 r.) ponownie wyjechała do Szwajcarii. Po wojnie pozostała na emigracji, mieszkała w Stanach Zjednoczonych i w Anglii. Przed śmiercią wróciła do Warszawy. W 1984 r. wydała tom wspomnień pt. Moje nogi i ja. Zob. A. Lisiecka, Loda Halama. Pierwsze nogi Drugiej Rzeczypospolitej. Burzliwe losy legendarnej gwiazdy, Warszawa 2017.