(1925–1989), aktorka i reżyserka. W czasie II wojny światowej występowała w Krakowskim Teatrze Podziemnym Adama Mularczyka. W 1947 r. ukończyła Państwową Szkołę Dramatyczna przy Teatrze Starym w Krakowie. Od 1950 r. mieszkała w Warszawie; była aktorką Teatru Polskiego, od 1955 r. Teatru Dramatycznego, później Teatru Współczesnego i Teatru Narodowego. W latach 1953–1962 wykładała w warszawskiej Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej. W latach 1976–1981 ze względu na zaangażowanie w działalność opozycyjną nie mogła występować na scenie zawodowej. Od 1976 r. należała do Komitetu Obrony Robotników (później Komitetu Samoobrony Społecznej „KOR”), w 1978 r. była członkiem założycielem Towarzystwa Kursów Naukowych; nękana przez Służbę Bezpieczeństwa, po wprowadzeniu stanu wojennego w grudniu 1981 r. została internowana. W latach osiemdziesiątych realizowała spektakle poetyckie i monodramy w obrębie kultury niezależnej. Zob. J. Krakowska-Narożniak, Mikołajska. Teatr i PRL, Warszawa 2011.