(1902–1939), kompozytor. Ukończył Państwowe Gimnazjum Humanistyczne w Piotrkowie (1922), a następnie studiował prawo na UW i jednocześnie kompozycję w stołecznym Konserwatorium. Po ukończeniu studiów uniwersyteckich (1927) i grudziądzkiej Szkoły Podchorążych Kawalerii (1929) rozpoczął pracę w Polskim Radiu; tu był zastępcą kierownika działu muzycznego, redaktorem audycji muzyki rozrywkowej, a od 1938 r., kiedy utworzono II Program (krótkofalowy) PR, został jego kierownikiem. Był również dyrygentem, kompozytorem szlagierów, doradcą artystycznym wytwórni płyt gramofonowych Odeon. W 1937 r. skomponował muzykę do pierwszego filmu realizowanego w Polskiej Spółce Filmowej, zatytułowanego Płomienne serca, w reżyserii Romualda Gantkowskiego. Zmobilizowany w sierpniu 1939 r. jako oficer rezerwy 1 Pułku Szwoleżerów, brał udział w obronie Warszawy. Ciężko ranny, zmarł po amputacji nogi w Szpitalu Ujazdowskim 19 września 1939 r.