(1899–1968), poeta, prozaik, krytyk literacki, tłumacz (zob. WPPiBL, t. 8 oraz PSB, t. 43). Studiował polonistykę na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie. Należał do grupy futurystów polskich. W 1919 r. występował ze swoimi wierszami m.in. w kawiarni poetów Pod Picadorem. Po wybuchu II wojny światowej dotarł do Lwowa; aresztowany przez NKWD w styczniu 1940 r. do września tegoż roku przebywał w sowieckim więzieniu; zwolniony na mocy układu Sikorski–Majski. W czerwcu 1941 r., po wybuchu wojny niemiecko-radzieckiej, ewakuował się do Kujbyszewa, gdzie pracował jako kierownik artystyczny teatru. W styczniu 1942 r. wstąpił do Armii Polskiej i wraz z nią został ewakuowany na Bliski Wschód. W grudniu 1943 r. odszedł ze służby wojskowej; zamieszkał w Palestynie. W 1948 r. powrócił do Polski i zamieszkał w Warszawie