(ur. 1926), edytorka, historyczka literatury. Od 1946 r. była członkinią Towarzystwa Literackiego im. A. Mickiewicza, w którym pełniła różne funkcje. W latach 1949–1950 pracowała w Gabinecie Filologicznym im. G. Korbuta (tzw. Korbutianum) przy Towarzystwie Naukowym Warszawskim pod kierunkiem prof. Juliana Krzyżanowskiego. W 1950 r. ukończyła studia polonistyczne na UW. W latach 1950–1953 była zatrudniona w Pracowni Folkloru Instytutu Badań Literackich PAN, następnie do 1968 r. pracowała w Redakcji Staropolskiej Państwowego Instytutu Wydawniczego, przekształconej później w Redakcję Historii Kultury. W 1969 r. wróciła do IBL PAN i rozpoczęła prace nad przygotowaniem pełnego krytycznego wydania korespondencji Henryka Sienkiewicza (t. 1–5 [14 vol.], wyd. 1977–2009). W poszukiwaniu listów do różnych adresatów odbyła wiele podróży, m.in. do Rzymu (1966), Florencji (1967), Wilna, Lwowa, Leningradu i Moskwy (1970), Vevey (1986), Chicago (1992), Londynu, Oksfordu, Henley nad Tamizą (1994), Bostonu (1996) i Paryża (2000). W 1989 r. doktoryzowała się w IBL PAN. W 2012 r. otrzymała tytuł profesora.