(1928–1985), prozaik, eseista, krytyk literacki (zob. WPPiBL, t. 4). W czasie okupacji niemieckiej przebywał w Krakowie. W 1954 r. ukończył studia polonistyczne na UJ, po czym pracował w Wydawnictwie Literackim na stanowisku kierownika redakcji współczesnej. W 1955 r. przeniósł się do Warszawy i do 1958 r. pracował w Państwowym Instytucie Wydawniczym oraz w redakcjach czasopism „Nowa Kultura”, „Twórczość” i „Przegląd Kulturalny”. Dwukrotnie przebywał we Francji, w 1957 r. jako stypendysta Ministerstwa Kultury i Sztuki, w latach 1960–1961 na stypendium Fundacji Forda. W latach 1967–1968 był kierownikiem literackim Teatru Dramatycznego w Warszawie. W 1968 r. otrzymał Nagrodę Fundacji A. Jurzykowskiego w Nowym Jorku. Na przełomie 1973 i 1974 r. był uczestnikiem kilkumiesięcznego International Writing Program of the University of Iowa. W okresie od 1974 r. do 1976 r. podpisał kilka listów protestacyjnych i apeli do władz PRL-u w związku z polityką kulturalna i wydarzeniami politycznymi, w rezultacie w 1977 r. został objęty przez cenzurę zakazem druku. Działał w Ośrodku Niezależnych Inicjatyw Kulturalnych w Krakowie oraz jako wykładowca w Towarzystwie Kursów Naukowych; publikował w czasopismach wydawanych poza cenzurą („Zapis”, „Krytyka”, „Arka”). Internowany po wprowadzeniu stanu wojennego w grudniu 1981 r., przebywał w obozach w Białołęce i Jaworzu. W latach 1982–1983 był członkiem redakcji podziemnego pisma „Nowy Zapis”.