(1880-1952), historyk literatury. W latach 1940-1941 i 1944-1946 kierował Katedrą Literatury Polskiej na Lwowskim Uniwersytecie Państwowym im. Iwana Franki. Brał także udział w tajnym nauczaniu. W 1946 przeniósł się do Torunia. Synami Kucharskiego i Marii z d. Serwackiej (ok. 1880-1946), nauczycielki byli: Jerzy (1911-1991), prawnik, podporucznik Wojska Polskiego. Przed wojną był sędzią w starostwie grodzkim we Lwowie. W czasie okupacji zaangażował się w działalność konspiracyjną. Został aresztowany przez NKWD w grudniu 1939 r., więziony do lipca 1940, następnie przetrzymywany w Konotopie i w Charkowie; zwolniony na mocy układu Sikorski-Majski z 30 VII 1941 r.; ewakuowany ze Związku Sowieckiego w 1942; wstąpił do II Korpusu Polskiego. Po wojnie zamieszkał w Wielkiej Brytanii, od 1951 w Stanach Zjednoczonych; i Witold (1914-1986), doktor medycyny, wykładowca uniwersytetów amerykańskich i kierownik medycyny tropikalnej w Caracas w Wenezueli.