(1911–1991) prawnik, podporucznik Wojska Polskiego; przed wojną był sędzią w starostwie grodzkim we Lwowie. W czasie okupacji zaangażował się w działalność konspiracyjną. Został aresztowany przez NKWD w grudniu 1939 r., więziony do lipca 1940, następnie przetrzymywany w Konotopie i w Charkowie; zwolniony na mocy układu Sikorski‑Majski; ewakuowany ze Związku Sowieckiego w 1942 r.; wstąpił do 2 Korpusu Polskiego. Po wojnie zamieszkał w Wielkiej Brytanii, od 1951 r. w Stanach Zjednoczonych.

Syn Eugeniusza Kucharskiego i Marii z d. Serwackiej.