(1902-1963), dramatopisarka, krytyczka teatralna. Była córką Heleny z d. Longchamps de Barier (1870-1940) i Stanisława Estreichera (1869-1939), historyka prawa, profesora i rektora Uniwersytetu Jagiellońskiego. W czasie okupacji niemieckiej współpracowała z Radą Główną Opiekuńczą, organizowała pomoc dla literatów, w ramach której po upadku postania warszawskiego wspierała pisarzy ze stolicy.