(1886-1966), dramatopisarz, poeta, prozaik, dyplomata, redaktor. Należał w 1911 r. do współzałożycieli i współredaktorów pisma Literackiego „Museion”. W latach 1930-1931 redagował „Pamiętnik Warszawski”.  W okresie okupacji niemieckiej mieszkał w rodzinnym majątku Pławowice. Brał udział w działalności konspiracyjnej. Wraz z żoną Janiną organizował pomoc dla literatów i ludzi sztuki, udzielając im schronienia i finansowego wsparcia, prowadził młodzieżowy teatr domowy. Zagrożony aresztowaniem, porzucił Pławowice i w marcu 1945 r. wyjechał do Krakowa, następnie zamieszkał w Zakopanem, w 1960 r. przeniósł się na stałe do Warszawy. Autor m.in. dramatów Obrona Ksantypy (1939), Penelopa (1945), Przygoda florencka (1957), powieści o M. Koperniku Kłos panny (1929), szkiców literackich Opowieści o ludziach i zdarzeniach (1964), Z niejednej szuflady (1967).