(1886–1966), poeta, prozaik, tłumacz (zob. WPPiBL, t. 6). Studiował filozofię, psychologię i filologię klasyczną na uniwersytetach w Monachium, Berlinie, Lipsku i Paryżu. W latach 1911–1913 wspólnie z Władysławem Kościelskim prowadził miesięcznik „Museion”, w latach 1919–1924 pracował w służbie wojskowo-dyplomatycznej. W 1924 r. osiadł w rodzinnym majątku w Pławowicach, gdzie w 1928 i 1929 r. zorganizował zjazdy poetów, w których m.in. uczestniczyli skamandryci. W latach 1930–1931 był redaktorem miesięcznika „Pamiętnik Warszawski”. Publikował w „Przeglądzie Współczesnym”, „Czasie”, „Wiadomościach Literackich”. Okres okupacji niemieckiej spędził w Pławowicach, udzielał schronienia wielu literatom i artystom. Po wkroczeniu wojsk sowieckich opuścił Pławowice, zamieszkał w Zakopanem. Współpracował z teatrami Katowic i Krakowa. W 1960 r. przeniósł się do Warszawy. Zob. też W.K. Cygan, Oficerowie Legionów Polskich 1914–1917. Słownik biograficzny, t. 3: L–O, Warszawa 2006, s. 183–184.