(1892-1989), działaczka społeczna i kulturalna. W czasie I wojny światowej była kurierką w Legionach Polskich. Po wojnie do 1923 r. pracowała w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, a następnie w PKO. W 1929 r. wzięła ślub z Andrzejem Strugiem. Po śmierci męża w 1937 r. opiekowała się jego dorobkiem pisarskim. Tuż przed wybuchem wojny rękopisy A. Struga (z wyjątkiem prywatnej korespondencji) oraz pozostałe po nim pamiątki oddała na przechowanie do Arsenału. Na początku sierpnia 1944 r. Strugowa najcenniejsze drobiazgi należące do męża zakopała w przydomowym ogródku przy ul. Topolowej (obecnie: Aleja Niepodległości 210) w Warszawie. Walizki z rękopisami spłonęły wraz z Arsenałem, dom, w którym mieszkali, legł w gruzach, puszka z osobistymi drobiazgami została ograbiona z biżuterii, ocalały jedynie listy pisarza. W 1981 r. doprowadziła do otwarcia Muzeum Andrzeja Struga w ich odbudowanym przedwojennym mieszkaniu.