nauczycielka, w latach 1929-1934 studiowała historię na Uniwersytecie Warszawskim, następnie pracowała w warszawskim gimnajum im. A. Kreczmara. W 1934 r. wyszła za mąż za prawnika, Antoniego Jurka. II wojnę światową spędziła w Warszawie. We wrześniu 1944 r. trafiła do obozu w Pruszkowie, następnie do obozu w Goszkowicach, z którego uciekła. Zatrzymała się w Zduńskiej Dąbrowie, uczyła łaciny i historii na kompletach zorganizowanych dla uczennic Szkoły Rolniczej. W 1958 r. przeniosła się do Łowicza, do 1965 r. pracowała w tamtejszym liceum ogólnokształcącym i liceum medycznym. W 1967 r. wraz z mężem zamieszkała w Warszawie.