Kulminacja kryzysu politycznego w PRL, na który złożyły się protesty i strajki studentów i robotników niezadowolonych z odwrotu od polityki liberalizacji charakteryzującej tzw. odwilż po 1956 r., walka frakcyjna wewnątrz PZPR, oraz echa tzw. Praskiej Wiosny. W trakcie tego kryzysu władze rozpętały kampanie antysemicką. W wyniku tychże represji Polskę masowo opuściły osoby odtwarzające społeczność żydowską po Zagładzie, w tym wielu wybitnych ludzi kultury i nauki. Marzec 1968 jest jednym z polskich "miesięcy", o kluczowym znaczeniu dla pokolenia tworzącego opozycję demokratyczną w latach 1970-tych.