Ona 1
Fragmenty z tym bytem 10
![[1. Dworzec kolejowy]](/storage/fragments/2430.png)
![[3. Konferencja specjalistów]](/storage/fragments/2433.png)
![[2. Dom wczasowy]](/storage/fragments/2431.png)
![[4. Kościół]](/storage/fragments/2434.png)
![[5. Więzienie]](/storage/fragments/2435.png)
![[7. Partie]](/storage/fragments/2437.png)
![[8. Uniwersytet]](/storage/fragments/2438.png)
![[9. Aktorzy]](/storage/fragments/2439.png)
![[6. Hippisi]](/storage/fragments/2436.png)
Szablony użycia 46
- (do Drugiego) A ty co myślisz?
- (wstaje, rozgląda się) Tutaj? W takim dużym budynku? To byłby prawdziwy teatr!
- A my mamy piątkę. To chyba naprzeciwko. Żeby tylko pogoda się utrzymała...
- A tu jest szatnia. Pewnie dla tych, co przychodzą się tylko stołować. Możemy na razie skorzystać. (wiesza płaszcz w „szatni”)
- Banalne
- Bardzo dobrze. Pomóżcie nam tymczasem w przygotowaniach.
- Chyba że pan jest specjalistą...
- Coraz lepiej.
- Cudowna okolica! Nie mogli wybrać lepszego miejsca na wczasy. Ten las nasycony żywicą. Gdzie sosnami nie dotrze, tam posyła zapach. Czujesz? Wciągaj go w płuca głęboko – odpoczynek to oddychanie świeżością.
- Czysta, wino, dla koleżanek likier...
- Doskonale, Rudy lubi, kiedy wszyscy mają apetyt. On w ogóle jest smakosz. Co najmniej dwie osoby w komunie muszą dobrze gotować.
- Drobiazg. Andy przyniósł. Przyniosłeś, Andy?
- I jakie urocze towarzystwo, jakie zżyte. Razem posnęli! Widać zagadali się do późna. Może w bridża grają.
- I lepiej znają teren.
- Jeszcze chwileczkę. Nie wiemy, ile przygotować nakryć.
- Jeżeli nawet nie ma, to mamy rzekę. Wygląda na czystą. Świetny ten gulasz, prawda?
- Jutro zapoznamy się z wszystkimi. Mój mąż uwielbia towarzystwo a ja też lubię poznawać nowych ludzi. Sytny ten gulasz. Chyba rozejdziemy się już do pokojów. (kolejno odnoszą talerze do okienka)
- Już smarować? Jak myślisz?
- Już? Jak myślisz?
- Kazał, żeby czekać na niego z kolacją. Nie jedliście jeszcze kolacji?
- kochanie
- Konserwy mięsne, szproty, masło, chleb...
- Która nas nieco przerosła.
- Ma się rozumieć, że wszyscy.
- Mam nadzieję, że nie zgubiłeś skierowania. Bez tego by nas nie zameldowali.
- Mnie się ta formuła podoba.
- My z mężem tylko na dziesięć dni. Ten dom ma dzalone powodzenie i trudno dostać pokój.
- Nie może przynosić, skoro nikt nie wie, że to teatr!
- Nie trzeba, dobra jest.
- Nie tyle napełnić, co wypchać!
- Nie, proszę pana, ale…
- Nie, proszę pana. My już stąd wyjeżdżamy.
- O właśnie! Zleci nam czas do kolacji, że nawet się nie obejrzycie!
- ONA 1
- Panie ministrze, pilna depesza.
- Pierwszej
- Poza panem, oczywiście, oraz personelem pomocniczym. (do Melanii) Panią dokooptujemy do sekretariatu konferencji. Zechce pani protokołować. Proszę...
- Sama nie wiem...
- siostro
- Skrajnie konserwatywny pogląd. Szalenie prawicowy.
- To kierownik tutejszego ośrodka metodycznego, panie ministrze. To koledze właśnie zawdzięczamy piękną i sprawną obsługę naszej konferencji.
- Tym lepiej dla tych, co są – najedzą się za wszystkie czasy.
- Więc jak?
- Z pewnością. Jeden dzień nie gra roli. Pani na długo?
- Zacząć bez Rudego? Jak myślisz?
- Zaimponowali mi. Gdybym nie była pewna, że jestem niezbędna tutaj, na lewicy, to...