(Lulu; 1912–1996), prawnik, dyplomata, ukończył studia na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. W latach 1937–1939 był urzędnikiem konsulatu RP w Rzymie. W lipcu 1939 r. został sekretarzem ministra spraw zagranicznych Józefa Becka, a następnie oficerem łącznikowym między MSZ a Kwaterą Główną Naczelnego Wodza. We wrześniu 1939 r. wraz z ministrem Beckiem przedostał się do Rumunii. W 1940 r. dotarł do Wielkiej Brytanii, gdzie był m.in. oficerem do zadań specjalnych Sztabu Naczelnego Wodza. W 1943 r. objął stanowisko szefa Polskiej Misji Morskiej w Gibraltarze; był naocznym świadkiem katastrofy, w której zginął gen. Władysław Sikorski. Następnie był oficerem łącznikowym Naczelnego Dowództwa Alianckiego w Algierze i Neapolu (1943–1944), a w latach 1944–1949 służył jako oficer do zleceń gen. Władysława Andersa; zapewne z tym jego usytuowaniem wiązał Wierzyński pewne nadzieje finansowe. Łubieński po demobilizacji nadal związany był z gen. Andersem, pracując w jego londyńskim biurze. Od 1958 r. mieszkał w Monachium, do 1968 r. będąc dyrektorem Rady Polonii Amerykańskiej na Europę (z siedzibą tamże), a następnie do 1979 r. pracował w Radiu Wolna Europa na stanowisku kierownika Działu Produkcji. Po przejściu na emeryturę w latach 1981–1991 wchodził w skład Rady Narodowej RP, w latach 1982–1990 przewodniczył Głównej Komisji Skarbu Narodowego, a w 1991 r. Komisji Likwidacyjnej Skarbu. Żonaty był z Elżbietą z Tyszkiewiczów; jego córką jest brytyjska aktorka teatralna i filmowa, która przyjęła artystyczny pseudonim Rula Lenska (ur. 1947).