(1911–1977), prawnik. Pracował jako asystent w katedrze Teorii Prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie i jako pełnomocnik do spraw młodzieży ówczesnego rektora, Stanisława Kulczyńskiego. W okresie okupacji protestował przeciwko ukrainizacji uniwersytetu, za co został zwolniony z posady. Od marca 1944 r. był Okręgowym delegatem Rządu we Lwowie. Po ponownym zajęciu Lwowa przez Sowietów został aresztowany w sierpniu 1944 r. i wówczas podjął współpracę z NKWD; w efekcie nastąpiła fala aresztowań wśród jego podwładnych i w środowisku konspiracyjnym. W styczniu 1945 r. został zastępcą kierownika ministerstwa administracji publicznej PKWN, w lutym 1945 r. wojewodą krakowskim, po kilku miesiącach ambasadorem w Szwecji, a w 1948 r. ambasadorem w Rzymie. W latach 1954–1967 kierował Państwowym Instytutem Wydawniczym. (Sylwia Chwedorczuk)