(1884–1958), nauczycielka, działaczka społeczna i oświatowa. Od 1902 r. była zaangażowana w działalność PPS. W 1903 r. została aresztowana przez władze rosyjskie i więziona. Podczas I wojny światowej ratowała księgozbiór Biblioteki Publicznej im. A. Mickiewicza w Kaliszu, w latach 1918 i 1920 pracowała w szpitalu wojskowym oraz współorganizowała świetlice. Wchodziła w skład zarządu Polskiego Stowarzyszenia Równouprawnienia Kobiet, była członkiem Ligi Kobiet Pogotowia Wojennego, od 1934 r. pracowała w kuratorium w Brześciu nad Bugiem. Podczas okupacji niemieckiej ukrywała się z mężem Jakubem i synem Jerzym w Warszawie pod nazwiskiem Kozłowska; Jerzy zginął w powstaniu warszawskim. Po wojnie pracowała w Ministerstwie Szkolnictwa Wyższego jako dyrektorka departamentu.