(1910–1967), działacz polityczny i kulturalny, publicysta. W latach 1934–1939 był redaktorem naczelnym lwowskich „Sygnałów”. Należał do delega- tury ak, dla której prowadził nasłuch radiowy i publikował biuletyny informacyjne. Organizował pomoc dla Żydów (za tę działalność w 2002 r. został odznaczony medalem Sprawiedliwy Wśród Narodów Świata). W 1942 r. wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej, gdzie odpowiadał za radiostację i ruch wydawniczy. W 1944 r. przeniósł się do Lublina, gdzie redagował „Odrodzenie”. W 1945 r. zamieszkał w Krakowie. Od 1949 r. był dyrektorem Państwowego Instytutu Wydawniczego, w latach 1951–1956 prezesem Centralnego Urzędu Wydawnictw, od 1956 do 1958 r. ministrem kultury i sztuki. W latach 1959–1964 sprawował funkcję ambasadora PRL w Austrii. Żonaty z Miriam Kohány (1917–2001), poetką, pisarką i tłumaczką (w czasie wojny zmieniła nazwisko na Maria Grabowska); z małżeństwa tego urodziła się córka Ewa (ur. 1946), artystka i pisarka oraz syn Piotr (1950–2004). Był znajomym Kowalskiej ze Lwowa.