(ok. 1893– 1963), aktorka, śpiewaczka. Do lat dwudziestych XX w. występowała (jako Wandyczowa, czyli pod nazwiskiem pierwszego męża Wiktora, także śpiewaka i aktora) w teatrach krakowskich, warszawskich i wileńskich. W opinii krytyki była „niepośledniej miary diwą operetkową” („Krakowski Przegląd Teatralny” 1920, nr 10); cechowała ją „pedancka subtelność i wrodzona inteligencja ujawniająca się w interpretacjach ról”, a jej kreacje były „owocami rzetelnej pracy artystycznej, czemu również sprzyjały zewnętrzne warunki artystyczne i miły timbre głosu”. W latach 1922–1924 przebywała w Stanach Zjednoczonych, gdzie z drugim mężem Władysławem Ochrymowiczem (śpiewakiem barytonem i aktorem dramatycznym; 1887– 1963) występowała w polskich przedstawieniach operowych (wystawili m.in. Halkę). Po powrocie do kraju mieszkała we Lwowie, gdzie występował jej mąż, ona sama jednak raczej nie pojawiała się na scenie. Po pewnym czasie wyjechali na stałe do Stanów Zjednoczonych i przez wiele lat zajmowali się działalnością kulturalną w ośrodkach polonijnych, m.in. prowadzili polskojęzyczny program w rozgłośni radiowej WNBX w Nowym Jorku.