(1891–1976), syn Heleny Orłowskiej z d. Nieszkowska herbu Kościesza oraz Ignacego Orłowskiego. W latach 1936–1940 był posłem nadzwyczajnym i ministrem pełnomocnym w Budapeszcie. W latach 1949–1950 pracował w UNICEF. Aktywnie uczestniczył w życiu emigracji polskiej; był członkiem Polskiego Instytutu Naukowego w Nowym Jorku, działał w waszyngtońskim Związku Kawalerzystów i Artylerzystów Konnych oraz w Stowarzyszeniu Polskich Kombatantów. W 1973 r. powrócił do kraju i zamieszkał w Rabce. Autor wspomnień, wydał m.in. Reymont w Ameryce. Listy do Wojciecha Morawskiego, Warszawa 1970. Zob. P. Pietrzyk, Leon Orłowski. Poseł w Budapeszcie (1936–1940). Biografia dyplomaty, Warszawa 2019.