Droga Ciociu! Proszę Cię bardzo, okaż dużo serca i wdzięczności Państwu, u których byłaś w odwiedzinach. Od pierwszej chwili spotkania otrzymałem wielką pomoc – codziennie chleb z masłem przekł.[adany] kiełbasą. Czy możesz sobie wyobrazić, co to znaczy po 11 miesiącach? Państwu tym mam do zawdzięczania odprawienie Mszy św., komunikację z Wami itd. To mąż opatrznościowy – instrument w ręku Boga. Podziękuj w moim imieniu. Nie zapomnę im tego nigdy! Nigdy!
Listy wysyłać wolno tylko pod jednym adresemOficjalne listy z KL Auschwitz więźniowie pisali na specjalnych formularzach. Na pierwszej z czterech poliniowanych stronic wydrukowane były rygory dotyczące korespondencji podpisane przez Der Lagerkommnendanta oraz dane personalne więźnia. W korespondencji obowiązywał ścisły regulamin dotyczący zarówno treści, jak i formy listów. Korespondencja musiała być prowadzona w języku niemieckim. Inny wymóg władz obozowych dotyczył pisania wyraźnie i atramentem. Zabronione było w zasadzie wszystko, a zwłaszcza przekazywanie jakichkolwiek informacji na temat obozu, sytuacji więźnia, oskarżeń, kar, pracy, głodu, cierpień, prześladowań. Z tych powodów bardzo często „lekka” lektura listów nie oddaje dramatu, który kryje się wśród błahych zdań o pogodzie i zapewnień o dobrym samopoczuciu. Pełna instrukcja dotycząca korespondencji (wydrukowana również na kopertach) brzmiała: Obóz koncentracyjny Auschwitz Przy korespondencji z zatrzymanym należy przestrzegać następujących zarządzeń: 1. Każdy więzień może w miesiącu otrzymać od swoich bliskich 2 listy lub 2 kartki i także do nich napisać. Listy muszą być napisane czytelnie atramentem i na jednej stronie mogą zawierać tylko 15 linijek. Dopuszczalny jest tylko 1 arkusz listowy normalnej wielkości. Koperty nie mogą być wyściełane. W jednym liście może być dołączone tylko 5 znaczków po 12 fenigów. Wszystko inne jest zakazane i podlega konfiskacie. Pocztówki mają 10 linijek. Zdjęcia nie mogą być wykorzystane jako kartki pocztowe. 2. Przesyłki pieniężne są dozwolone. 3. Należy zwracać uwagę, żeby przesyłki pieniężne lub pocztowe zawierały dokładny adres składający się z nazwiska, daty urodzenia i numeru więźnia. Jeśli adres jest błędny, przesyłka wraca do nadawcy albo zostaje zniszczona. 4. Gazety są dozwolone, ale mogą być zamawiane tylko przez pocztę obozową. 5. Nie wolno przysyłać paczek, gdyż więźniowie mogą wszystko kupić w obozie. 6. Starania o zwolnienie z obozu kierowane do kierownictwa obozu są bezcelowe. 7. Zezwolenia na rozmowę i odwiedziny więźniów w obozie koncentracyjnym są całkowicie niedopuszczalne. Komendant Obozu , z tego względu wysyłanie poczty do domu i do Ciebie było niemożliwe. Urządziłem się tak, że w każdym liście do domu piszę równocześnie parę słów do Ciebie. Czy natrafiasz na trudności w doręczaniu? Ciociu, wybacz – inaczej nie można. Tobie wolno natomiast do mnie pisać. Korzystaj z tego częściej! Odtąd adresować będę na brata Józefa. Z pieniędzy, które wysyłacie dla moich potrzeb, pomagam kolegom biednym, szczególnie księżom a nade wszystko ukochanemu Tadkowi. Mają sposobność od „palaczy" kupić po kryjomu kromkę chleba, względnie kantynówkęZupa z kuchni obozowej sprzedawana więźniom w kantynie obozowej., gdyż w kantynie nie ma nic konkretnego. Jeżeli Wam ciężko – a wiem, że tak jest – proszę pieniędzy nie wysyłać. Prowianty, które ze sobą Ciociu przywiozłaś są niesłychanie smaczne, kołacz, kura, wędliny, jabłka... bo blisko roku ... wiesz co to znaczy? Nie na