(1892–1956), dyplomata. W latach 1914–1915 służył w Legionach. W 1919 r. podjął pracę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, zajmując wysokie stanowiska w centrali w Warszawie oraz na placówkach dyplomatycznych (m.in. w Paryżu, Moskwie i Sofii). Od 1941 r. był sekretarzem generalnym MSZ w Londynie, a w latach 1944–1949 ministrem spraw zagranicznych w rządzie Tomasza Arciszewskiego oraz w rządzie Tadeusza Bora-Komorowskiego. Po opuszczeniu urzędu pozostał na emigracji i był członkiem założycielem Instytutu Badań Spraw Międzynarodowych w Londynie.