(1914-?), porucznik WP. W czasie wojny pod pseudonimem „Andrzej” działał w ZWZ Okręg Lwów, jako kurier do dowództwa organizacji w Bukareszcie został aresztowany przez NKWD we wrześniu 1940 r. podczas przekraczania granicy rumuńskiej i w czerwcu 1941 r. skazany na pobyt w łagrach. W 1943 r. pracował w Biurze Dokumentów Armii Polskiej na Wschodzie, mając przygotowanie prawnicze, odpowiedzialny był za gromadzenie materiałów dotyczących dwóch tematów: „Dziecko polskie w ZSRR” i „Społeczno-ustrojowe zagadnienia sowieckie”. Później był następcą Jerzego Giedroycia na stanowisku kierownika Prasy i Wydawnictw w Oddziale Propagandy 2 Korpusu. Giedroyc wspominał go: „bardzo sympatyczny i również bardzo nieudolny, miewał ataki epilepsji. […] Zamieszkał potem w Stanach Zjednoczonych” (cyt. za: M.A. Supruniuk, Uporządkować wspomnienia. Nieautoryzowane rozmowy z Jerzym Giedroyciem. Toruń 2011, s. 94). Po wojnie był m.in. członkiem Instytutu J. Piłsudskiego w Ameryce.