Giertych Jędrzej
(1903–1992), prozaik, publicysta. Studiował w Szkole Nauk Politycznych oraz na Uniwersytecie Warszawskim. Debiutował jako publicysta w 1922 r. Od 1921 do 1929 był współorganizatorem harcerstwa polskiego poza granicami kraju. W latach 1927–1930 pracował w MSZ, specjalizował się w stosunkach polsko-niemieckich, od 1931 do 1932 był attaché w konsulacie polskim w Olsztynie. Od 1933 r. pełnił funkcję sekretarza wydziału młodych Obozu Wielkiej Polski, był członkiem naczelnych władz Stronnictwa Narodowego i bliskim współpracownikiem Romana Dmowskiego. Redagował prasę endecką. W 1939 r. po kapitulacji Helu dostał się do niewoli niemieckiej i ponad pięć lat spędził w oflagach. Po wojnie osiadł w Londynie, pracował fizycznie, jednocześnie publikował wiele broszur i artykułów oraz redagował i wydawał „Ruch Narodowy”.
