(1887–1948), inżynier (specjalista od budowy przędzalni, tkalni, fabryk papieru i celulozy) oraz działacz gospodarczy i biznesmen; w okresie międzywojennym reprezentował w Polsce kapitały brytyjskie, w szczególności koncerny Prudential i General Electric; zasiadał w kilkunastu radach nadzorczych spółek związanych z energetyką, bankowością i ubezpieczeniami, m.in. Towarzystwa Reasekuracyjnego „Prudential” (które współfinansowało budowę pierwszego w Warszawie wieżowca Prudential przy pl. Napoleona), Spółce Akcyjnej „Elektryczne Koleje Dojazdowe” (EKD) oraz Polskiego Radia; brał udział w licznych rokowaniach finansowych o pożyczki państwowe z Francją i Wielką Brytanią, prowadzonych głównie przez płk. Adama Koca, w latach 1930–1935 wiceministra skarbu. „[…] był w bardzo dobrych stosunkach z elitami piłsudczykowskimi. […] ich początek miał datować się prawdopodobnie już na okres wojny polsko-bolszewickiej, gdy Landau, wysłany przez Piłsudskiego z misją do Sowietów, uciekł do Polski przez Finlandię obwiązany kilkoma milionami rubli” (J. Mierzwa, Pułkownik Adam Koc, dz. cyt., s. 134). Po wojnie pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii, prowadził nadal interesy General Electric na kontynencie.