(1890–1957), poeta, prozaik (zob. WPPiBL, t. 3). W styczniu 1919 r., po przeniesieniu się z Kijowa do Warszawy brał udział w wieczorach poetyckich Pod Picadorem (zob. K. Glinka, Wspomnienie o Leśmianie, „Kultura”, Paryż 1949, nr 4–5). Współpracował z „Kurierem Porannym” (1920–1925), „Światem” (1921–1927). Od 1927 r. był urzędnikiem MSZ, m.in. pełnił obowiązki attaché prasowego w Belgradzie, Rydze i w Helsinkach, a w 1939 r. pracował w ambasadzie polskiej w Paryżu. W latach 1940–1941 był korespondentem Polskiej Agencji Telegraficznej w Belgradzie. Od 1942 r. przebywał w Jerozolimie, w latach 1948–1950 w Bejrucie; w latach 1944–1947 był prezesem zarządu Sekcji Bliski Wschód Związku Dziennikarzy RP; do 1948 r. pracował jako spiker i kierownik audycji polskich Radia Jerozolima. W 1950 r. wyjechał do Wielkiej Brytanii; tu od 1954 r. był prezesem Zarządu Głównego Związku Ziem Wschodnich RP, w rządzie Antoniego Pająka był w 1957 r. ministrem bez teki.