(1924–2006), poeta, prozaik, eseista, tłumacz (zob. biogram: WPPiBL, t. 2), żołnierz AK, więziony na Pawiaku, uczestnik powstania warszawskiego, wieziony na roboty do Niemiec. Po powrocie do Polski w 1945 r. studiował filozofię i socjologię na Uniwersytecie Warszawskim. Interesował się kulturą cygańską. Autor monografii Brunona Schulza pt. Regiony wielkiej herezji (Kraków 1967), edytor jego pism i korespondencji; znawca folkloru żydowskiego i romskiego. Od 1978 r. członek Komitetu Samoobrony Społecznej KOR. Zob. J. Ficowski, Cyganie polscy. Szkice historyczno-obyczajowe (Warszawa 1953), Cyganie na polskich drogach (Kraków 1965) oraz Pieśni Papuszy. Wiersze w języku cygańskim, przekł. i oprac. J. Ficowski (Wrocław 1956). Zob. Jerzy Kandziora, Poeta w labiryncie historii. Studia o pisarskich rolach Jerzego Ficowskiego, Gdańsk 2017.