(1932–2007), poeta, krytyk i historyk literatury (zob. biogram: WPPiBL, t. 2), po wybuchu II wojny światowej wywieziony wraz z rodziną w głąb ZSRR, w 1942 r. wydostał się z Rosji wraz z armią gen. W. Andersa, przebywał na Bliskim Wschodzie (Iran, Indie), w 1948 r. przybył do Wielkiej Brytanii, studiował historię na uniwersytecie w Dublinie. W 1954 r. zamieszkał w Londynie, gdzie studiował polonistykę w School of Slavonic and East European Studies, University of London. Należał do redakcji „Merkuriusza Polskiego” oraz „Życia Akademickiego”, następnie „Kontynentów-Nowego Merkuriusza”. Debiutował jako poeta w 1955 r., swoje utwory publikował w literackiej prasie emigracyjnej i krajowej. W latach 1959–1964 był członkiem polskiej emigracyjnej grupy literackiej Kontynenty skupionej wokół pisma „Kontynenty-Nowy Merkuriusz”, którą tworzyli redaktorzy i najbliżsi współpracownicy pisma (m.in. Adam Czerniawski, Florian Śmieja, Andrzej Busza, Jan Darowski, Janusz Artur Ihnatowicz, Zygmunt Ławrynowicz, Bolesław Taborski i Jerzy Stanisław Sito); z założenia publikowali zarówno na emigracji, jak i w wydawnictwach i czasopismach krajowych. W 1962 r. przeniósł się do Kanady, był wykładowcą języka i literatury polskiej na University of British Columbia w Vancouverze, od 1980 r. był profesorem tej uczelni.