Mieczysław Sierpiński (1912–1984), prawnik; syn wybitnego matematyka, Wacława Sierpińskiego, jednego z twórców polskiej szkoły matematycznej. W drugiej połowie lat trzydziestych przygotowywał rozprawę doktorską z prawa, jednocześnie pracując jako stażysta w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, następnie jako prawnik i referendarz w Ministerstwie Skarbu. We wrześniu 1939 r. wysłany pociągiem ewakuacyjnym placówek rządowych na Wschód, znalazł się we Lwowie, gdzie został aresztowany przez NKWD; najpierw więziony w Chersoniu, później skazany na 15 lat ciężkich robót i zesłany do łagru na Uralu (obłast swierdłowska). Zwolniony na mocy układu Sikorski–Majski, w styczniu 1942 r. dotarł do Buzułuku, gdzie pracował w kwaterze formującej się armii polskiej (do służby czynnej nie został przyjęty ze względu na stan zdrowia), po czym został oddelegowany do Ambasady RP w Kujbyszewie, gdzie pełnił obowiązki attaché finansowego. W 1943 r. ewakuował się do Teheranu i pracował tam w Poselstwie RP; wkrótce potem został wysłany do Ambasady RP w Czunkingu w Chinach jako attaché finansowy i do spraw konsularnych. Po zakończeniu wojny w latach 1945–1947 przebywał w Kalkucie w Indiach. Od 1948 r. w Pakistanie pracował w Punjab National Bank w Rawalpindi, a od 1950 r. we francuskiej firmie finansowo-handlowej w Karaczi. W 1955 r. przeniósł się wraz z rodziną do Stanów Zjednoczonych i osiadł w Nowym Jorku. Pracował w Polskim Instytucie Naukowym, zajmując się głównie sprawami finansowymi. Zob. wymianę listów między K. Wierzyńskim i M. Sierpińskim w: B. Dorosz, Nowojorski pasjans, Polski Instytut Naukowy w Ameryce. Jan Lechoń. Kazimierz Wierzyński, Warszawa 2013, s. 385–387.